miércoles, 22 de abril de 2009

El Camino.
Un solo paso. El primer paso.
El discurrir de las aguas.

Las palabras.
Nata en los sentidos. Graves, esdrújulas,
El viento mece el roble en calma.

Los sueños.
El silencio. Mil palabras.
Murmullo del río que avanza.

Los encuentros.
Mirar adentro. Cruzar miradas.
Nubes que acarician la montaña.

La Libertad.
Elevarse, salir alas. Sentir crecer las ramas.
El denso bosque que acompaña.

El Calor.
Solidez. Tesón. Mano que amansa.
Sol en las piedras milenarias.

Para Luanna. Niña, gracias por venir y compartir mi vida un rato.

4 comentarios:

Luanna dijo...

Non, moitas grazas a ti e aos teus fillos, porque foi un día XENIAL con todas as letras, e aínda me quedo algo curta.

Jajaj, envíame as fotiños onde saio eu tanto ;)

Un bico (para ti e os teus) e unha aperta, e,..., a paisaxe máis bonita que vin nunca

TODOS A LAS FRAGAS DO EUME!!

Luanna dijo...

Juer, custar custou, pero aí foi!!!

Un bico moi forte para os teus!!!!

Muuuuuuuakis!!

Luanna dijo...

Ahhh!!! Antes de que se me olvide. Que camiñata máis bonita para facelo namorá

Jeje ;)

Nereidas-andresdeartabroblogpost,com dijo...

a camiñata xa namora son doces os sospiros, fraga ,bedueiros
a ialma, que deixas polas veiras dos regatos, feticeiras, vervas ya se sinte non so o que escribes, es ti, misturada, é o romance que no gardas que escapa o sentimento , vervas, vagoas sentimentos es ti esperanza